Agile avant la lettre

Agile avant la lettre

In 1998 kreeg ik een project onderhanden die reeds 10 maanden voorbereid was maar steeds vast liep.

Het ging om het omzetten van 2500 OS2 werkstations naar Windows NT op drie locaties in Nederland. Mijn voorgaande collega's liepen vast in het inventariseren van de werkstations. Deze moesten tevens uitgebreid worden qua geheugen maar reeds een aantal van de werkstations hadden voldoende geheugen.

Mijn aanpak was achteraf gezien die van een agile traject. Ik vormde een team van IT specialisten en medewerkers van de klant. We stelde vast dat we niet gingen invenstariseren maar in drie avonden de drie locaties gingen omzetten. De medewerkers van de klant inventarisserden overdag de werkstations qua locatie en geheugen, waarna we 's avond gezamelijk de werkstations upgrade en herinstalleerde. Op de achtergrond werden de werkstations door de netwerk specialisten bekendgemaakt in de NT omgeving. Per avond werd er een locatie opgeleverd.

Het succes zat hem in de communicatie tussen de teamleden. Hierbij werden er koppels gevormd van klant/it medewerkers om een zo goed mogelijke inzicht in elkaars problemen te krijgen waarna we gezamenlijk een uitvoeringsplan opstelden gebaseerd op elkaars doelen en planningen. Binnen drie weken was het traject naar tevredenheid uitgevoerd

Een soort Agile avant la lettre

Achtergrond

Bij agile-methoden ligt de nadruk op directe communicatie, bij voorkeur als persoonlijk contact, in plaats van geschreven verslaglegging. De meeste agile-teams zijn gehuisvest op één locatie, een zogenaamde bullpen. Zo mogelijk zijn alle mensen die nodig zijn voor het project in zo'n team ondergebracht. Maar ten minste zijn dit de ontwikkelaars  cq IT specialisten en diegenen die het product definiëren. Dat kunnen product-managers zijn, business-analisten of zelfs klanten. 

Agile-methoden zijn dus een familie van ontwikkelprocessen. In 2001, kwamen 17 prominenten ^[2] op het terrein van agile-ontwikkelen bijeen om manieren te bespreken om software lichtvoetiger, sneller, en meer mens-gericht te ontwikkelen. Zij stelden het Agile Manifesto op, in brede kring gezien als de kanonieke definitie van agile-ontwikkeling, en van bijkomende agile-principes.

Enkele van de principes van het Agile Manifesto^[3] zijn:

• Klanttevredenheid door snelle levering van bruikbare software op een continue basis
• Regelmatig aanbod van nieuwe werkende software (eerder per week dan per maand)
• Voortgang wordt afgemeten aan de hand van werkende software
• Wijziging van doelstellingen zijn welkom, zelfs laat in het proces
• Nauwe samenwerking op een dagelijkse basis tussen ontwikkelaars en hun belanghebbenden
• Direct persoonlijk contact als beste vorm van communicatie
• Projecten worden opgezet rondom gemotiveerde individuen, en die moeten dan vertrouwd worden
• Voortdurende aandacht aan technische hoogstandjes en goed ontwerp
• Eenvoud
• Zelf-organiserende teams
• Voortdurende aanpassing aan veranderende omstandigheden

Met de publicatie van dit manifest werd de agile-ontwikkelen-beweging in gang gezet.

In 2005 verzamelden Alistair Cockburn and Jim Highsmith een andere groep mensen — namelijk management experts — en schreven een addendum: de PM Declaration of Interdependence.

Bron: Wikipedia

Gerelateerde onderwerpen:
- Project cycle handbook
- Wat maakt een echte project manager?
- Project Management